بیماری پارکینسون کتاب No Further a Mystery

بیماری پارکینسون کتاب No Further a Mystery

Blog Article

  پارکینسون در نهایت باعث سفتی و مشکل راه رفتن ، ناتوانی در نگه داشتن بدن ، از دست دادن کنترل ماهیچه ها ، توهم و زوال عقل می شود.

اگر فردی مبتلا به بیماری پارکینسون باشد، باید درباره‌ی نحوه‌ی پیشرفت بیماری خود آگاه باشد. او باید بداند به چه علائمی ممکن است مبتلا باشد و اینکه چه زمانی آن علائم آغاز می‌شوند و چگونه روی زندگی او تأثیر می‌گذارند.

آنتی اکسیدان ها: غذاهای سرشار از این مواد، می توانند از استرس اکسیداتیو و آسیب به مغز جلوگیری کنند.

برای درمان بیماری پارکینسون از داروهای مختلف استفاده می‌شود که باعث می‌شود سلول‌های تحلیل رفته دوباره تحریک شوند تا بتوانند دوپامین بیشتری را تحریک کنند و تعادلی در مغز برقرار شود.

بر اساس تحقیقات زیادی که انجام شده است، با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌توان برای درمان بیماری پارکینسون اقدام کرد. در این روش سلول‌های بنیادی به طور مستقیم به قسمت‌های آسیب دیده ی مغز وارد می‌شوند.

پارکینسون از الگوی گسترده‌ای پیروی می‌کند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانه‌ی راه ظاهر می‌شوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.

کُندشدن حرکات ارادی به‌خصوص هنگام آغاز حرکاتی مانند راه‌رفتن بیماری مغزی پارکینسون یا غلت‌زدن در رختخواب

داروی مبتنی بر حشیش ممکن است حملات تشنجی را در کودکان مبتلا به صرع دشوار کاهش دهد

بُروز مشکلات جدی در وضعیت قرارگیری اندام‌های بدن (مثلا خمیدگی شدید)

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص پارکینسون وجود ندارد.  تشخیص بر اساس سابقه سلامتی ، معاینه فیزیکی و عصبی و همچنین بررسی علائم و نشانه ها انجام می شود.

اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون علائم غیرحرکتی را نیز تجربه خواهند کرد.

ایجاد لرزش یا در اصطلاح پزشکی ترمور ، در بدن حتی در هنگام استراحت

در واقع، درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و علت اصلی ابتلا به آن شناخته نشده است، اما آن چه که میدانیم این است که؛

برخی از افراد سال ها قبل از ابتلا به پارکینسون این علائم را نشان می دهند و برخی پس از آن نیز بروز می کنند.